الماس
ها و انگشتر فیروزه بواسطه پرتوافشانی الماس های بی رنگ مشکی رنگ در میایند.اکثر وقت ها
این سنگ ها در فروغ و روشنایی عادی سیاه به حیث می رسند در حالی که در واقع
به رنگ سبز تیره میباشند . در روشنایی متمرکز(فایبر اپتیک) در کناره های
نازک (مانند کمربند یا این که کیولت) رنگ سبز تیره قابل تشخیص میباشد، این
رنگ سبز تیره هیچ گاه در الماس های طبیعی چشم نمیشوند.
بهسازی حرارتی
الماس
های بهسازی گردیده حرارتی در مرتبه حرارتی مساوی 1260 رتبه فارنهایت ساخت و
ساز می گردند. این طرز برای او‌لین توشه به وسیله زمین شناسان کانادایی
اختراع شد.
بهسازی حرارتی بواسطه حرارت الماس های طبیعی زیر موقعیت
اکسیژن نادر ساخت و ساز می گردند به طوریکه در‌این حالت به جهت اکسیژن
نادر، کربن الماس به گرافیت تبدیل می گردد.
الماس های سیاه بهسازی نشده
دارنده ناخالصی های سوزنی صورت و ناخالصی هایی با گونه های غیرمعمول
میباشند در‌صورتی‌که که الماس های بهسازی گردیده از نوع حرارتی دارنده
ناخالصی هایی تجمع یافته در سطح سنگ میباشند که ”خطوط سیاه“ lining نامیده
می گردند و مال آن گرافیت میباشد این ناخالصی ها در امتداد شکستگی های
درونی نیز قابل آنالیز میباشند.
شیوه های شناسایی بی آلایش الماس سیاه طبیعی از الماس سیاه بهسازی گردیده:
-
به کار گیری از نوروروشنایی متمرکز(فایبر اپتیک): با به کار گیری از این
روشنایی در بخش های نازک سنگ، الماس های بهسازی گردیده به رنگ سبز تیره و
یا این که قهوه ای چشم می گردند.
- با استعمال از ذره در بین با بزرگ
نمایی 10X : الماس سیاه طبیعی ذیل ذره در میان با اقتدار بزگنمایی 10 برابر
دارنده رنگ یکنواختی میباشند ولیکن الماس های بهسازی گردیده دارنده
ناهمگونی رنگ هستند.
- به کارگیری از طریق های حرارتی- الکتریکی: درین
طریق الماس های سیاه بهسازی گردیده مختصات الماس را نشان نمی دهد. هرچند که
الماس میباشد ولیکن به جهت بعضا تغییرات بوجود آمده در اثر بهسازی، دستگاه
مبتلا غلط گردیده و سنگ را غیر الماس معرفی می نماید که نشانگر این میباشد
که الماس بهسازی شده‌است.
ولی با کل این تعریف ها شناسایی الماس سیاه
طبیعی از بهسازی گردیده تنها با مطالعه این موردها شاید قابلیت و امکان
پذیر نباشد. همانگونه که شما با دستوالعمل رانندگی نمی توانید رانندگی
نمائید، برای این شناسایی علاوه بر امکانات به تجربه نیز احتیاج میباشد.